Soms heb je van dagen… onrustig in de klas. Voortdurend gelach, grapjes en dan snap je wel dat de meester op een gegeven moment er even genoeg van heeft. Programma wordt enigszins gewijzigd om de groep weer in het gareel te krijgen. Dat gaat dan niet direct goed maar uiteindelijk is er dan betrekkelijke rust. Nog een maal bijstellen en dan is het muisstil. Goh wat fijn… en dan…van achteruit de klas een keiharde scheet…het kopje van de leerling komt rood omhoog. Anderen kijken; “mogen we lachen?” Ik proest het uit…”Kom jongens, we gaan naar gym!” Hier kan ik niet tegenop. Machtig!