Lastig om in deze weken gewoon weekend te ‘vieren’. Toch is het gelukt. Met alle regels in acht nemend een toeristische route langs Lemmer en Urk. Alles is onwerkelijk. Iedereen houdt bijna afstand, een aantal nonchalant, zich niet willen houden aan dat wat ‘wordt opgelegd’. Kijkend naar de mooie omgeving. De mensen zijn anders maar de omgeving en de natuur is zich van niks bewust. Ik snak nu al naar die momenten waarin ik zorgeloos hier rond kon lopen, niet beseffend toen wat ik nu zo mis.

Het blijft bizar. Morgen begint de werkweek weer en zorg ik voor een nieuw programma. Steriel vanachter mijn computer. Mijn verbeelding moet me helpen aan de gevoelens die ik erbij heb. Aan de voorstelling die er is wanneer kinderen met hun ouders aan de eettafel opdrachten maken. Ik moet denken aan het artikel dat ik las. Werken, werken maar hoe zit het met al die koppies. Waar denken ze aan. Legt het hen soms ook lam omdat ze het, net als ik, niet bevatten? Urk en Lemmer was heerlijk, de kibbeling ook maar met al deze gedachten in mijn hoofd zo anders. Fijn weekend?!