De zon schijnt en de atletiekbaan ligt er verlaten bij. De woensdagavond is niet langer gevuld met de goed bezochte trainingen. In de kantine is het stil.

De zon warmt alles op. Maakt deze plek vrolijk maar toch geeft het die vrolijkheid niet door. ik merk dat het me raakt. Dit is een plek waar ik me fijn wil voelen maar die waas blokkeert dat gevoel. Wat maak ik nog mee voordat ik hier weer onbezonnen kan rondstappen… zorgen die mijn denken beheersen…. en de zon schijnt.