Gezellig feestje, biertjes genoeg, op een bovenkamer van iemands huis.. Aan het eind van de avond was er behoefte aan een prominentere rol voor de muziek. De CD toren werd van boven naar beneden bekeken totdat mijn oog viel op een verzamel CD Nederlandstalige muziek. Er werden wat knoppen ingedrukt en één voor één werden nummers beluisterd en geskipt. De dijk, de Scene, Doemaar en bij de meeste nummers werd mee gezongen of althans een poging toe gedaan. Ik denk, wanneer ik in deze tijd dit feestje naast mijn huis had gehad, dat ik God op mijn blote knieën smeekte niet nog zo’n nacht te hoeven doormaken. Maar goed, zo’n feestje dus…
Bijna aan het eind van de CD startte er een nummer op wat we niet direct thuis konden brengen. Een voor ons, vreemde eend in de bijt. We luisterden naar een bijna klassiek intro…
Na dit gevoelige intro werd het zingen ingestart door een prachtige rauwe stem. Aandachtig, ja zelfs met een behoorlijk biertje op, luisterden we naar het nummer. Heel eerlijk, de precieze boodschap drong nog niet echt tot me door maar het nummer raakte. Aan het eind merkten we dat het nummer om herhaling vroeg en nogmaals om herhaling. En na de vijfde herhaling lukte het ons om zelfs wat me te bulderen.
De volgende ochtend zochten we nogmaals naar het nummer; Engel Gabriël – Reniet Vrieze. Op een kassabon, gevonden achterin mijn broekzak, noteerde ik het nummer en de zanger. Een vriend van mij, kwam lachend boven. ‘Mooi nummer niet!?’ Inderdaad, mooi nummer. Het lied bleek geschreven te zijn door Toon Hermans, wat mij reden gaf de tekst nog maar eens goed te beluisteren. Een prachtige tekst en zo enorm waar en herkenbaar. Het liedje heeft nog jaren gediend als inluiden van de laatste fase binnen deze vriendengroep, van het feestje. Steevast werd dan geroepen: ‘Is het al tijd voor engel Gabriël?’ En uit volle borst zongen we dan met zijn allen mee.
Voor mij kreeg het nummer nog een andere ‘lading’. Het geloof, hoe waardevol was dat op dat moment voor mij? Is het er wel? Was het een soort thuiskomen, een herkenning? Deed ik het net zo? Het nummer en de tekst sprak mij aan. Zit je in de piepzak, in de rats of in de rouw, dan roep ik net als vroeger ‘Gabriël waar zit je nou!!’ Toch was het gelukkig iets meer dan dat. Maar wat?
Het nummer doet me nog altijd wat omdat het staat voor een heerlijke onbezonnen tijd waarin alles zo heerlijk gerelativeerd kon worden, en om de prachtige tekst. Wat een bijzonder liedje van een prachtige artiest gestoken in een nieuw jasje.