23 juli, de laatste keer. Geen zin om iets te gaan schrijven of liever, te druk met andere leuke dingen.
De vakantie is bijna voorbij. Vandaag de puntjes op de i gezet om maandag op een goede manier te kunnen starten. De zes weken zijn om gevlogen. In de komende blogs schrijf ik hier nog wel eens over. Leuke vakantie met de camper, mooie stranddagen de afgelopen ander halve week. Kortom, genoeg leuks meegemaakt.
Gister heb ik het nog even gevierd met een ochtend die helemaal bij mij past. Ik lag in mijn bed en dacht, ik ga alle steden van gemeente Sudwest Fryslân af en maak bij elk bord een foto. Onderweg ga ik even op verschillende plekken aan. Helga ging al om 6 uur van haar bed en ik ging er mee af. Na een ontbijt stapte Helga op de fiets en ik op de scooter. Eerst snel langs huis even de ramen en deuren open en dan door… Om half 8 begon ik mijn toer…
De eerste stad werd Bolsward, in een prachtig ochtend zonnetje de eerste foto.
Het was erg rustig. Iedereen ontwaakte. Reden ook om Bolsward achter me te laten en door te rijden naar de stad waar 50% van mijn roots liggen, Workum. Het zonnetje scheen maar had nog niet de kracht die het later die ochtend zou krijgen… In Parrega een korte stop om een foto te maken van de Workumer trekvaart.
Na Workum op naar Hindeloopen. Het stuk wat ik ooit in de loop-elfsteden-estafette heb mogen lopen en toen winnend afsloot. Het stukje van maar liefst 7 km. In Hindeloopen zaten de mensen al op het dek van hun boten en werd het ontbijt geserveerd op het terras.
Het blijft een prachtig stadje waar ik ook ooit in mijn commentaar tijdens een wedstrijd zei dat er eerst een ronde door het dorp gelopen moest worden waardoor een inwoner van Hindeloopen lichte moord neigingen kreeg…
Door naar Staveren. Onderweg stapte ik bij Molkwerum even van de scooter om een kijkje te nemen over de dijk. Een prachtig buitendijks gebied waarbij ik me kon voorstellen dat toeristen hier op af kwamen. (Ik begreep nl nooit die overvolle camping daar) Snel en fotootje van Hindeloopen in de verte een door naar Stavoren waarin ik op een voor mij vreemde wijze de stad binnen kwam. Even op zoek naar de foto plekjes waarna ik bij de sluis nog even heb stilgestaan.
Na Staveren kwam een prachtig stuk helemaal naar Sloten. Van dit stuk heb ik even volop genoten. Net buiten Stavoren ligt het Rode klif, een heuvel die ik tijdens de Elfstedentochttocht zo vervloekte. Hier nam ik een aantal foto’s. Vervolgens reed ik naar het kleinste haventje van Europa (wordt gezegd) Laaksem, en vervolgens over de dijk naar de vogelhut net buiten Bakhuizen. Daar aangekomen besefte ik dat het zonnetje al aardig begon te branden. Tijd voor een versnapering. Op mijn telefoon keek ik naar de openingstijden van het Mirnser klif. Helaas half 11, dat zou nog minstens een half uur duren. Toch stopte ik even een gaf mijzelf even een heerlijk verfrissend voetbad.
Toch bleef die koffie wel trekken. Ik had besloten om op de Brink in Oudemirdum een kop koffie te halen met een wel verdiend appelgebakje. Het laatste stukje langs de dijk en langs het bos ging voorspoedig en zo zat ik iets na half elf op het terras. De scooter kreeg zijn rust wat met dit weer wel even belangrijk was.
Na een klein half uurtje rekende ik af en ging ik terug naar mijn scooter die inmiddels ‘wat afgekoeld’ was. De temperatuur was nl inmiddels al opgelopen naar 28 graden. Snel door naar de volgende stad, de vijfde stad uit de gemeente Sudwest Fryslân dacht ik. De route er naar toe was niet heel mooi. Het eerste stuk langs de Bremer wildernis nog wel maar al snel leidde het fietspad mij langs de weg richting Sloten. Daar aangekomen wachtte mij een verrassing. Niet spectaculair hoor maar ik moest wel even lachen. Onder Sleat stond vermeld; gemeente De Fryske Marren. Een kleine aardrijkskundige misser, deze stad hoorde helemaal niet bij mijn gemeente. Snel foto’s nemen en weg! Hier wil je natuurlijk geen minuut langer blijven 🙂
Omdat ik geen zin had in de saaie weg van Spannenburg naar Woudsend besloot ik ietsje terug te rijden naar Balk zodat ik de mooie weg terug kon nemen. Door Balk, even kijken naar het badmeester Keimpe paviljoen, en toen door naar Woudsend. Ook daar nog even snel een fotootje genomen…
Vanaf Woudsend was er nog één stad te gaan, wanneer ik de aankomst in het mooie Sneek niet meereken. Ik moest nog met een kleine omweg naar IJlst. In Jutrijp sloeg ik links af om via de ruilverkavelingsweg uiteindelijk IJlst te bereiken. Bij het bord een mooie foto en even doorrijden naar het centrum van IJlst. Daar zette ik mijn scooter op de standaard en nam ik op het belangrijke punt waar de film de Kameleon is opgenomen de foto.
Ik liet mijn scooter aan. Toen ik wederom bij de scooter kwam zag ik dat er olie uit de dop kwam. De temperatuur was zo hoog opgelopen dat de olie omhoog kwam. Snel draaide ik mijn scooter en reed terug. Voor het bord van Sneek nog snel een foto en daarna door.
Na dik 4 uren was ik weer thuis en gaf ik mijn scooter de mogelijkheid af te koelen. Ik zelf was kapot. Niet gefietst maar toch moe. De inmiddels 35 graden sloopt je. Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik ben languit op mijn bed gaan liggen.
Ken mij ut skele…
Morgen pak ik mijn muziekblog weer op. Onderweg verschillende nummers in mijn hoofd gehad…