Al een week lang heb ik last van een plek rechts onder mijn ribben. Zeer pijnlijk maar het enige wat tot nu toe is gevonden is verhoogde leverwaarden. Galstenen die vermoed werden zijn niet aangetroffen en ook andere afwijkingen zijn tijdens de echo niet geconstateerd. Kortom, afwachten en bij aanhoudende pijn terug naar de huisarts.
Reden dus, toen Charlotte vroeg eens samen te gaan sporten, om zaterdagochtend ‘de hardlopers’ aan te doen en te starten met hardlopen. Kijken voor beiden hoe dit uit zou pakken. Met een workout in het horloge zijn we naar het, inmiddels geasfalteerde, schelpenpad naar IJlst gewandeld. 5 keer 1 minuut, met 1 minuut rust hadden we samen afgesproken.
Wat was het lekker, en bovenal super leuk, om samen te sporten. Met Helga train ik al elke week en met Romy soms een fietstocht, maar met Lot was het steeds nog niet gelukt. Het ging best aardig maar het zal nog enige herhaling nodig hebben voordat Charlotte ook lekker kan hardlopen. Het komt vanzelf als je maar volhoudt.
Charlotte stuurde er in het begin ook nog een mooie snapchat uit; zou ik dan misschien toch de genen van de familie Clement hebben? Prachtig! Ik hoop het, niet om het talent maar wel om het plezier wat lekker hardlopen in de buitenlucht je kan brengen.
Maandag staat de tweede training op het programma. Misschien wel op de atletiekbaan.
