Al enige tijd lukt het me niet om met trainen mijn eigen tempo te lopen. Lange tijd was het mijn gewicht wat parten speelde maar doordat ik ben blijven doorzetten is mijn conditie stapje voor stapje beter geworden. Toch koos ik ervoor om elke training nog achterin te starten omdat ik het gevoel had dat meer er nog niet inzat. Bovendien startte elke training met veel pijn en duurde het wel even voordat ik lekker kon lopen.

Kortom, voorzichtigheid was geboden. Tot afgelopen woensdag. Bij de diëtiste had ik te horen gekregen dat ik minimaal 2 kilo was afgeslankt. Ze zei er nadrukkelijk bij dat ik niet moest zeggen dat ik was afgevallen maar duidelijk afgeslankt. Dit betekent dat ik vet ben kwijtgeraakt. Mijn omvang loopt terug en dat gaf me een behoorlijke boost. Het gaat me lukken!

De knop is om en de laatste weken laat ik mijn kuiten verzorgen door Theo, mijn favoriete masseur, die wekelijks mijn afvalstoffen mijn benen uitknijpt. In het begin een vreselijke klus maar het gaat steeds beter. Ik merk dat de pijn in de kuiten langzaam aan het verdwijnen is en dat ik meer zelfvertrouwen krijg en dus langzaamaan weer durf te denken en het lopen met mijn eigen techniek. Iets wat me altijd goed afging.

Afgelopen woensdag ging het zo goed met inlopen en inwerken dat ik in een keer besloot niet achteraan te starten met het programma maar gewoon direct mee te lopen. Drie keer 3 minuten – 2 minuten rust, Drie keer 2 minuten – 1 minuut rust en drie keer 1 minuut – 1 minuut rust. Een heerlijk programma omdat het in omvang afliep en het me zo’n goed gevoel gaf dat ik bijna juichend over de atletiekbaan liep. Wat kan hardlopen toch mooi zijn en wat heb ik dit toch gemist. Het door kunnen lopen met een snelheid van meer dan 12 kilometer per uur.

Toen Theo uiteindelijk blies voor het eindsignaal balde ik mijn vuist, alsof ik net een nieuw persoonlijk record had gelopen, zo blij was ik. Ik vond het gewoon jammer dat de training erop zat. Terwijl ik van de baan af liep bedankte ik Theo en maakte direct een afspraak om even “gekneet” te worden. Bijhouden en zorgen dat de goede weg die ik heb ingezet wordt vervolgd. Het geode gevoel is er, nu vasthouden!