Een voorrecht vind ik het altijd wanneer ik weer word uitgenodigd om een wedstrijd op Ameland te mogen voorzien van commentaar. Een weekend lang genieten van prachtige sport en het mooie Waddengebied op Ameland.

Dit jaar viel de Xterra in het weekend van 10 en 11 september en wederom stapte ik, samen met Helga, vrijdagmiddag op de boot om naar de overkant te varen waar alles weer zou plaatsvinden. Om 16 uur waren we met fietsen en bagage op de plek van bestemming. Een bijzondere plek, omdat helaas het hotel overboekt was. Het werd een omgebouwde schuur die nu dienst deed als 8 persoons bungalow. Het mocht de pret niet drukken…

’s Avonds stond er een meeting gepland voor vrijwilligers en daarvoor konden we ons te goed doen aan een pasta buffet. Als speakers namen we de dag door en werden de taken verdeeld. Klaar voor de dag van morgen lagen we al vroeg in ons bed.

Om 7 uur de wekker… Door het raam zagen we een zwak zonnetje die zijn best deed het van de mist te winnen. Dat liet nog even op zich wachten want het bleef redelijk lang bewolkt. Na het ontbijt en het o zo nodig sanitair rustmomentje mocht ik op de fiets naar de haven. Daar zou de start plaats vinden van het zwemmen. Een prachtig decor in de Waddenzee waar de deelnemers hun eerste onderdeel van deze crosstriathlon mochten afwerken. Nadat we de microfoons hadden getest werd iedereen welkom geheten in zowel het Nederlands als het Engels. De Xterra is een internationale Triathlon en dat betekent internationaal praten. Aangezien mijn Engels het prima redt bij het uitleggen van de route of het halen van een boodschap was Gerrit ingehuurd om de vertaling te doen van alles wat er door Henk en mij werd gezegd 🙂 Daarnaast verzorgden wij de gehele dag met zijn drieën het commentaar omdat er op meerdere locaties werd gesport.

De start werd een sfeervol geheel waar ruim 900 atleten doorheen mochten waarna de dag zou worden vervolgd op de fiets en hardlopend door bossen, over het strand en door de duinen. Het decor waar de crosstriathlon van Ameland bekend om staat.

De finish lag op het campingterrein van Klein Vaarwater waar iedere deelnemer door ons werd binnengehaald. Een prachtig overzichtelijk terrein waar je de lopers (laatste onderdeel) zag aankomen en waar ze nog over drie pittige duintjes en onder een vrachtauto door, binnen kwamen onder de unieke boog van Sporteiland.

Het finishfeestje met diverse prijsuitreikingen en een finishmaaltijd maakten de dag compleet…

Voor ons ook het moment om terug te gaan naar het huisje om even te rusten en daarna uit eten te gaan (we hadden geen gebruik gemaakt van de finishmaaltijd)

De volgende dag werd een mooi toetje. Het was de beurt aan de jeugd. Starten in het zwembad, fietsen door de duinen en tot slot hardlopen over het campingterrein om op dezelfde plek als hun oudere broers, zussen, vaders en/of moeders op de vorige dag, te mogen finishen.

Aangemoedigd door vele ouders, die nog een dag hadden geplakt aan hun verblijf op Ameland. Het plezier, te zien op het gezicht van al deze meiden en jongens, maakten het tot misschien nog wel een leuker evenement dan de dag ervoor. Het slot van een prachtig sportweekend.

Ambassadeur deze beide dagen was Stefan van der Pal, de man die een zeer bijzondere prestatie had geleverd door de Elfsteden triathlon te volbrengen in een week tijd. Zo leuk om hem er deze dag bij te hebben… Ook weer een voorrecht om met hem te kunnen en mogen spreken… Wat een prachtig verhaal.