Een tijdje geleden was ik gevraagd of ik op zaterdagavond 19 november een avond in IJlst wilde presenteren. Een avond in een zaal waar allemaal mensen kwamen optreden die geen tot veel ervaring hadden met optreden maar die allemaal een smartlap zouden laten horen.
Omdat ‘Nee’ een slecht uit te spreken woord voor me is zei ik in al mijn enthousiasme ‘Ja’. Ik kan en ben daarbij. Geen idee nog waar ik ja tegen had gezegd. En Ja ook nog eens op de vraag of ik ook wilde optreden, lees zingen… Ach ja.
Dus…. In de weken vooraf werden er plannen gesmeed voor deze avond en uiteindelijk hoorde ik wat de bedoeling was. Ik sprak het met Henk even snel door, repeteerde even mijn lied in een bliksem bezoek IJlst, en kon beginnen met de voorbereiding. Ja zeggen is één maar dan moet je het wel goed voorbereiden. Een motto waar ik altijd voor sta. Geen half werk, weten waar je het over hebt.
Het programma wat ik had gekregen kende drie sessies van gemiddeld 6 nummers, avondvullend met twee pauzes. Prachtige nummers die inderdaad behoorden tot de smartlappen-categorie. Internet is een prachtig medium want elk nummer is te vinden en vaak ook nog met een leuk stukje achtergrond info. Als een echte presentator maakte ik een klein boekje met kaarten zodat ik op de avond elk optreden kon inleiden met een kort praatje. Over de zanger, de oorspronkelijke zanger maar ook over het liedje. Dertig seconden had ik mezelf daar steeds voor gegeven.
Het werd een feest! Niet door mijn rol maar gewoon omdat het een groep mensen was die allemaal een prachtige avond wilden beleven. Dat voel je en dat ontstaat gaande weg de avond. Over mijn optreden als presentator was ik trouwens ook niet ontevreden hoor. Het zorgde voor, zoals Henk dat treffend zei: het zout en de peper op een geslaagd menu! Leuk om te horen maar ook precies dat wat ik wilde bereiken.
Als kers op de taart voor mij mocht ik in de laatste sessie optreden. Één van de favoriete Hazes nummers was voor mij gereserveerd. ‘Het is koud zonder jou’ had ik met de karaoke versie op YouTube meerdere keren geoefend en het spiekbriefje stond op de lessenaar. Wat een prachtige ervaring om het in een volle zaal met band te mogen zingen. Ik snap dat het voor artiesten en kick geeft. Misschien daarom ook wel voor herhaling vatbaar.
Mijn voorbereiding in een PowerPoint…
Het weekend was trouwens hiermee behoorlijk geslaagd want vrijdag waren Helga en ik naar een concert van de Kast geweest in Emmeloord. Dertig jaar bestond de band en dat wordt gevierd met een tour langs veel theaters in Nederland. Wij waren bij de aftrap. Wat een top band nog altijd. Syb zingt nog altijd op een manier waar ik alleen maar respect voor kan hebben. Een ras artiest met een prachtig stel muziekanten achter hem. De dubbelcd van het jubileum concert in Afas live, staat inmiddels in de kast! 😄
