Het is niet te geloven maar Rico, onze cavia, heeft zijn ware gevonden! Het vergt even wat uitleg hoe dit tot stand is gekomen dus hier komt ie…
We hebben Rico gekregen nadat hij onverwacht werd geboren uit een caviamoeder die in de dierenwinkel niets vermoedend gedekt bleek te zijn. Omdat deze jonge man al vroeg rijp was probeerde hij zelfs al zijn moeder voor hem te winnen. Reden dus om een nieuw plekje te zoeken.
Dat nieuwe plekje, u begrijpt het al, dat werden wij. Er werd een kooi aangeschaft, die later werd vervangen voor een grotere, en Rico, die zijn naam dankte aan de kickbokser, kreeg daar zijn nieuwe home. Wat een prachtig beestje was dit!
Na eerst nog wat scepsis werd Rico opgenomen in ons huishouden. Al snel waren we gehecht aan deze druktemaker die duidelijk liet merken met wie we te maken hadden. Na ongeveer een maand besloten we dat Rico misschien wel prima alleen kon leven maar dat dit niet hoorde bij cavia’s. Het zijn groepsdieren en daarom gingen we op zoek naar een maatje. We hadden ons ingelezen en zo kwam het dat we besloten op zoek te gaan naar een vriendje van ongeveer even oud.
Onze ervaring met het koppelen was nog niet zo heel goed geweest. Wanneer je namelijk een cavia in de winkel of op Marktplaats koopt moet je maar afwachten of ze samen kunnen leven. Cavia’s zijn heel duidelijk. Is het vanaf het begin geen match dan wordt het hem ook niet meer en is het hommeles.
Na enig zoeken op internet kwamen we bij een cavia opvang in Bakkeveen. Fantastisch! Meer dan 300 cavia’s worden daar opgevangen door zeer enthousiaste mensen. Het mooie van alles is dat naast de opvang ze ook gaan voor herplaatsing en koppelen van cavia’s. Hier moesten we zijn!
Zo kwam het dat wij met onze Rico begin maart naar Bakkeveen togen om een maatje voor Rico op te halen. Althans, dit was het plan. In Bakkeveen aangekomen werd Rico in een speciale date-kooi geplaatst en konden wij op zoek naar een leuk vriendje. Ons oog viel op een prachtige bruine cavia, erg lief en ook nog maar 1 jaar oud. De cavia “luisterde” naar de naam Job. We namen Job mee naar de date-kooi en zette deze bij onze Rico. Wat daar gebeurde had ik nooit verwacht; Rico was compleet onherkenbaar. Hij besteeg Job, sprong op hem, pieste hem onder en jumpte uiteindelijk over hem heen om terecht te komen tegen de tralies van de kooi. Een ware terror-ervaring voor Job. Voor de begeleiders daar was het duidelijk; Rico viel op deze manier niet te koppelen. Hij moest gecastreerd worden. Eigen schuld Rico!
Met het beeld nog op ons netvlies waren ook wij ervan overtuigd dat dit het beste was. Rico had geen geluk want dit betekende dat hij een nachtje mocht blijven met als resultaat dat zijn ballen eraf waren gehaald.
En zo geschiedde… Na een nachtje en een operatie later, haalden we Rico weer op en maakten we met de begeleiding de afspraak dat we over een maand het opnieuw zouden proberen. Zo gezegd zo gedaan…
Afgelopen zaterdag stonden we weer voor de deur en werd Rico wederom in de date-kooi geplaatst. Al snel viel ons oog op ‘ Lotje’, een vrouwtjes cavia van 6 maanden. Ze werd in de kooi bij Rico gezet en al snel werd duidelijk dat dit een ‘ match-made-in-heaven’ was. Ze hebben in totaal misschien 15 minuten gedate waarna het besluit werd genomen. Rico had een vriendin die meeging naar Sneek!
Nu zijn we inmiddels twee nachten verder en zien we prachtig gedrag waarbij ze enorm aan het aftasten zijn. Rico doet zijn stinkende best en Lotje laat haar leiden door hem. De meest leuke geluidjes komen uit de kooi. Vaak hebben wij de kooi open en komt Rico vrolijk de kamer ingehuppeld. Nu niet. Rico heeft het veel te druk met Lotje het hof te maken.
En ik? Nooit verwacht maar ik vind het machtig! Twee cavia’s tijdens lang leve de liefde in een first blind date waarbij we een match hebben… Dit moesten we natuurlijk even vieren…
