We hebben vazen nodig. Alle vazen die breed uitlopen zijn helaas gesneuveld en waar kun je dan beter terecht, juist, IKEA.
Dus gingen wij afgelopen zaterdag met frisse moed naar de Ikea in Groningen. Op tijd van bed en niet te laat de auto in want dan waren we mooi voor de drukte in het warenhuis. Zo gezegd ook zo gedaan. Om half elf zaten we in de auto om af te reizen naar Groningen. Toen we even op Google-maps keken zagen we dat we niet over de ring konden rijden omdat er druk aan de weg werd gewerkt. De borden wezen ons naar westelijke ring en via het centrum konden we dan alsnog bij onze bestemming aankomen. Een voltreffer want voor Groningen begon de drukte al. Bij de afslag aangekomen werden we meegevoerd met de stroom auto’s en met een zere poot van de koppeling en het gaspedaal kwamen we een half uur later dan normaal bij de Ikea aan.
Hoe het kan weet ik niet maar hoe laat je hier ook aankomt het is er altijd druk. Zijn de spullen dan zoveel mooier of goedkoper? Nee, dat is het niet. Op de een of andere manier is het deze keten gelukt mensen aan zich te binden. Fijn natuurlijk is dat je zoveel artikelen kunt vinden op een plek. Van badkamer tot keuken, alles is er. Het lukte ons om nog een plekje te vinden op het parkeerterrein waardoor onze expeditie kon beginnen.
Boven aangekomen startte onze graaironde. Graaironde omdat bijna alles wat je tegen komt in de handen wordt overwogen mee te nemen. Na de bovenste ronde kwamen we aan bij het restaurant. Slim als IKEA is zijn er prachtig mooie parkeergelegenheden geregeld voor de karretjes zodat je je halfvolle prooi keurig netjes kunt parkeren om na een snelle hap weer verder te kunnen met winkelen.
Zo ook wij. Wij zetten ons karretje keurig op een plekje en sloten aan bij het buffet om zo een heerlijk hapje te kunnen bemachtigen. Alles staat klaar en wordt a la minute geserveerd. Snelheid staat voorop en zo zaten we prachtig voor het raam aan een “ heerlijke’ schnitzel met patat. Is het lekker, het gaat. Niet bijzonder maar net genoeg om alles op te eten.
Na het hapje liepen we terug naar ons karretje en met een doorkijkje naar de eindstreep van onze reis vervolgden we onze weg.
De beneden ronde werd op dezelfde wijze volbracht als de bovengrondse en zo stonden we na een goed anderhalf uur in de rij van de kassa. Een kar vol met allerlei prullaria. Je zult het geloven of niet maar bij de kassa waren we niet alleen. De bemande kassa’s hebben inmiddels plaats gemaakt voor de zelfscan apparaten en er staat alleen nog een controle-mevrouw die steekproefgewijs een kar controleert. In onze kar zaten artikelen met een totaalplaatje van over de 200 euro. Onvoorstelbaar. Normaal zou je nadenken bij een uitgave van 200 euro maar bij de Ikea telt dat niet. Je rekent af en neemt mee. Laad je auto vol en rijdt weer weg.
Die tocht terug stelden we nog even uit omdat we nog even wilden kijken en shoppen in het centrum van Groningen. Aan de overkant was de PR bus dus snel daar naar toe maar nee, balen, deze PenR ging niet naar het centrum. Waar wel naar toe weet ik eigenlijk niet maar we besloten om het centrum in te wandelen. Whooo, dat viel mij even goed tegen. Voorheen was het geen enkel probleem geweest maar nu kostte mij dit erg veel energie. In de Herenstraat ben ik eerst maar even op een bankje gaan zitten om uit te rusten van 2 km wandelen. Gelukkig kon ik me hierdoor herpakken. Toen we ook nog in het Goudkantoor een hapje en een drankje hadden gehad was de middag helemaal geslaagd.
Met veel meer energie dan heen wandelden we het centrum uit. Op naar IKEA om onze auto op te halen. Ik had al bedacht waar we langs gingen want met al die werkzaamheden aan de ring en wegafzettingen op andere plekken wist ik hoe we bij de Martiniplaza konden komen om vervolgens de A7 op te gaan. Het ging voorspoedig. De lange weg langs het station en vervolgens rechtdoor achter de Primark langs. Zonder problemen kwamen we bij het meubelplein. Hoogkerk of gewoon de ring op. De ring natuurlijk. Helaas, foute keus. Binnen 200 meter stonden we al weer in de file en werden we terug geleid naar Hoogkerk. Mt een brede glimlach bereikten we uiteindelijk de A7. Een heerlijk dagje Groningen lag achter ons.
Niet al te laat doken we ons bed in; morgen moest Max al vroeg rijden dus vroeg er weer af…