Een groot festival met allemaal christenen was iets waar je mij nooit zou zien rondlopen. Ik keek op tv wel eens naar de EO-jongerendag maar dit was voor mij veel te overdreven. Wat een gedoe om op deze manier met je geloof bezig te zijn. Nee, mij niet gezien.
In mijn opvoeding was ik groot gebracht met het katholieke geloof en daar voelde ik me thuis. Als babytje gedoopt, op mijn zesde de eerste communie en als beginnend puber het vormsel (toetreding tot de volwassen kerk) Het was helemaal prima.
Tijdens mijn basisschooltijd in klas 5 en 6 werden misdienaars gevraagd. Ik vroeg me natuurlijk direct af wat dit inhield en kwam er achter dat alle rouw en trouw diensten tijdens de dienstweek door ons gedaan moesten worden. Hiervoor kreeg je verlof! Yes! Als tegenprestatie moest je een rood of zwart jurkje aan met een wit gewaad erover. Ik had het er allemaal voor over.
Het klinkt allemaal wat stoer maar deze ervaringen zorgden er wel voor dat ik het geloof mee kreeg. De verhalen uit de Bijbel werden verteld en ook de liturgie maakte ik mij eigen. Het heeft me gevormd en ik heb er mijn voordeel mee gedaan.
Lange tijd sudderde mijn geloof op een laag pitje. Soms gebed, af en toe naar de kerk en regelmatig lezen in de Bijbel omdat ik als meester dit mee gaf aan mijn klas. Het mocht naam hebben maar ik haalde er te weinig uit.
Tot twee jaar geleden. Ik ging af en toe mee met mijn vrouw naar de Baptisten gemeente. De voorganger wist mij regelmatig te raken met zijn preek en ik begon me er best goed te voelen. We kwamen wat vaker tot gebed en dit was goed.
Eind 2023 werd er prostaatkanker bij mij geconstateerd. De grond sloeg compleet onder me vandaan. Hoe zou mijn toekomst er uit komen te zien. De controle was weg. Dit overkwam mij terwijl ik altijd het gevoel had dat dit mij niet zou raken. Voor mij een enorme schok maar niet alleen voor mij; het raakt iedereen om je heen. Helga besloot om het ook bij de kerk kenbaar te maken.
Hoe bijzonder is het dan wanneer je van zoveel verschillende mensen kaarten en lieve woordjes krijgt. Dat mensen die je niet kent alle kracht toewensen. Dat deze, voor mij onbekende mensen, voor me gaan bidden. Wat ontzettend mooi!
En drie weken geleden kwam de vraag of ik mee wilde naar ‘Opwekkingen’. OMG! Ik naar zo’n geloofsfeest. Past mij dat wel? Ik was toch ook wel nieuwsgierig dus werd er voor mij ook een kaartje gekocht.
Afgelopen zondag was het dan zo ver. Op naar Opwekkingen! Een festival met duizenden mensen die er allemaal om één reden waren, GOD! Ik keek mijn ogen uit maar voelde me er ook thuis. Wat een warmte om daar rond te lopen. Zoveel mensen bij de kerkdienst en nog meer mensen bij de Sing-in! Zowel de inhoud van de dienst als het zingen raakten mij niet direct maar de dag was geweldig. Ik heb mijn ogen uitgekeken en me meer dan goed gevoeld.
Een prachtige ervaring!
