Bijna hadden we een “All inclusive” vakantie geboekt in Turkije maar wanneer je midden in de nacht wakker wordt en heel veel apen en beren ziet, kun je maar beter iets anders kiezen. En zo kwam het dat we de optie af hebben gezegd en ons verdiept hebben in een vakantie naar Duitsland.
En zo gingen we in de eerste week van onze vakantie met de auto naar Duitsland. We hadden twee hotels geboekt zodat het eerste deel van onze trip was geregeld. Het eerste hotel was nabij de prachtige stad Trier. Hier waren we als eens eerder geweest maar de omgeving en ook de stad had ons zo aangetrokken dat we er opnieuw naar toe gingen. Het hotel was een karakteristiek hotel met een wijnmakerij. Nadat we onze koffers in de kamer hadden gebracht namen we een heerlijk biertje op het terras, een korte wandeling en daarna het diner. We bleven lekker bij het hotel om morgen op pad te kunnen…
De volgende ochtend waren we er al vroeg af. Er stonden twee bezienswaardigheden op het programma; Trier en Saarburg. Na een lekker degelijk ontbijt stapten we in de auto om naar Trier te rijden. Van te voren al even gekeken hoe we het beste konden parkeren en dit was in de parkeergarage waar we ooit al eens eerder hadden geparkeerd. De wandeling in Trier was leuk al liet het weer wel iets te wensen over. Het was miezerig. We besloten de Porta Nigra te bezoeken. Een gebouw dat, samen met de stad Trier, behoort tot werelderfgoed. Dit omdat er vele Romeinse overblijfselen te zien zijn.
Na het bezoek aan het centrum van Trier waar we de nodige inkopen hadden gedaan gingen we op zoek naar een typisch streekbiertje. Het allereerste biertje wat Rick ooit had gedronken en die hij misschien wel daarom, als meest lekkere biertje ter wereld bestempelde. Helaas was dit biertje niet in het centrum te vinden. Hiervoor moesten we echt buiten de stad op zoek naar een soort bierschuur. De mannen die daar werkten wisten precies waar we het over hadden en pakten een sixpack Löwenbräu voor ’t mantsje. De buit was binnen en dit betekende dat we naar onze tweede bestemming van de dag konden reizen; Saarburg.
Saarburg was het dorp waar we een aantal jaren geleden een vakantie hadden doorgebracht in een Landalpark. Het dorp lag niet enorm ver van Trier. Het bleek moeilijk te zijn om hier een parkeerplek te vinden maar uiteindelijk lukte het ons. We liepen langs de Saar naar boven waar het centrum van Saarburg zich bevond. In het centrum stond een treintje klaar die ons de bezienswaardigheden van het dorp kon tonen. En zo zaten we net op tijd in het treintje; het begon namelijk keihard te regenen. In het begin was het treintje een prachtige schuilplek maar als snel kwam de regen met bakken uit de lucht en werden we zelfs in het treintje kleddernat. Na deze hoosbui nog snel een dinertje genomen en toen terug naar de auto om terug te rijden naar het hotel. Ons verblijf in de omgeving van Trier zat er bijna op.
De volgende dag ontbijt en vervolgens zaten we al mooi vroeg in de auto om onze reis voort te zetten naar een hotel in Zuid-Duitsland vlakbij Freiburg im Breisgau. We hadden Google Maps om raad gevraagd en de reis zou zo’n 3,5 uur duren. Het werd een toeristische route omdat Maps geen rekening houdt met reiscomfort. Over landweggetjes en industrieterreinen kwamen we het laatste stuk op de snelweg uit die ons bracht naar onze tweede bestemming; Landhotel Bohrerhof in Hartheim am Rhein. Een prachtige verrassende bestemming waar we een kamer hadden geboekt met ontbijt en diner. Een goede keus zo bleek. De kamer was prachtig en keek uit op het bedrijf waar het restaurant, de winkel en de boerderij op gevestigd waren.
Na een bakje koffie en een taartje op het terras even een ‘knipperke’ gemaakt. Daarna over het bedrijf gelopen om vervolgens te lopen naar het restaurant om te dineren. Het diner was van een beperkte kaart maar wij ondervonden al snel dat dit geen enkel probleem bleek te zijn. De gerechten waren geweldig en ruim van keus. Elke avond stond er een driegangendiner voor ons klaar. Een waar feestje. Leuk was ook dat we elke avond op de veranda buiten konden eten. Het weer was intussen goed geworden. Goede omstandigheden om de volgende dag Freiburg i.b. te bezoeken.
Het ontbijt bleek al net zo goed te zijn als het avondeten. Een ruime keus met heel veel lekkers zorgde ervoor dat we met een vol buikje naar Freiburg konden afreizen. Van te voren had ik gekeken naar de parkeergelegenheid dichtbij het centrum. Dit moest geen probleem worden. De navigatie zou ons er wel naar toe brengen. Lang ging het goed maar al snel kwamen we in de drukte. Er werd gewerkt aan de slagader die dwars door Freiburg ging. We staken de weg over maar geen parkeergelegenheid. We werden geleid naar de weg die al langzaam rijdend en stilstaand verkeer kende. Geen mogelijkheid om terug te keren omdat we dan in de andere file terecht zouden komen. Tsja, wat doe je dan?
We besloten om niet aan te sluiten in de file terug maar om door te rijden. Snel werd er op Google een nieuwe bestemming gezocht en dit werd de Titisee; een meer in de bergen. Wat een alleraardigst meertje met als welkomstplaatsje een mega-toeristische Neustadt. De winkeltjes met de koekoeks volgden in de straat in hoog tempo elkaar op en aan het einde van deze straat was het meer. Na een drankje en een gezamenlijke flammkuchen liepen we naar een van de rondvaartboten om een rondje Titisee te kunnen aanschouwen. Als ware toeristen zaten we in de boot en namen we onze foto’s. Een alleraardigst uitstapje.
Na de rondvaart nog even een lekker ijsje en een souvenir gekocht om vervolgens weer terug te keren naar onze auto. De terugreis ging door de bergen met echte haarspeldbochten, een prachtig gezicht en uiteindelijk kwamen we weer terug bij Freiburg. De file was nog steeds niet opgelost en dit betekende dat we google gingen raadplegen.
“Hij” bood ons een alternatief aan en deze namen we. toch kon niet vermeden worden dat we terecht kwamen in een deel van de file. Uiteindelijk kwamen we, met een beste vertraging, aan bij onze hotelkamer. Tijd om even lekker te luieren en ons klaar te maken voor het diner. Dit was weer dik in orde.
Na het eten gingen we naar onze hotelkamer om lekker te chillen en onze serie te kunnen gaan bekijken op Netflix. We wilden niet te laat slapen omdat we morgen onze tweede poging Freiburg gingen doen. Ik keek nog even op mijn mobiel om een P&R te zoeken waarmee we konden parkeren in de buitenwijken en door konden reizen naar het centrum. Deze waren er genoeg. Ik koos er één uit die op de route lag.
De volgende morgen, na het ontbijt, reden we er naar toe. De parkplatz was snel gevonden maar het was voor ons best ingewikkeld om er wijs uit te worden. Gelukkig wilde een “local” ons helpen en deze man toverde voor ons een parkeerkaart en tickets voor het openbaar vervoer uit de automaat. Het werd een gezellig bezoek aan het centrum van Freiburg am Rhein.
Na het bezoek aan Freiburg en het laatste heerlijke diner bij ons hotel, gingen we ons bed in om ons klaar te maken voor de terugreis; een rechtstreekse autoreis door Duitsland en Nederland. Het ontbijt werd een afscheid van deze mooie plek.
